Na oorlogse Dg in messing II

De etsplaat van de Dg is binnen en ziet er goed uit. Ik heb de bovenbouw los gehouden van het onderstel waarbij de bovenbouw over het onderstel heen zakt. Om de kap haaks te krijgen loopt de middenwand door de zijwanden, gepatenteerd EP modelbouwstudio uiteraard. Het onderstel is op zich niet spannend, u profieltjes 5x2 en 6x2mm en scheenplaten solderen . Ook het dak is voorbereid met gaatjes voor de schoorsteen en ventilatoren. De eerste gaatjes in buffer en stelbalken zijn geboord. Tot nu alleen gesoldeerd met vlam en Carr's 243 gr soldeer. De grootste uitdaging komt er nu aan: het buigen van de boven en onderkant van de naar buiten uitspringende wanden. Een paar fotootjes van de vorderingen.

Naoorlogse Dg in messing

Al eerder had ik twee pogingen ondernomen om een een Dg 2113/2114 in styreen te maken, maar niet met genoeg succes. Aangezien ik het een grappig ding vind ga ik de volgende poging in messing proberen. Die komt er aan, maar het blijft lastig om een goede etstekening te maken en een slimme bouwwijze te bedenken. Als voorloper een wat later model en een stuk eenvoudiger, een naoorlogse Dg.

Ik heb gekozen voor een vroeg model, een groene uit de serie 2421-2370. Het leuke van zo'n wagen is dat er nog diverse van zijn bewaard en dus genoeg foto materieel is om zaken zo goed mogelijk na te bouwen. Ook leuk is dat Philotrain gietdelen van hun model los verkoopt. En dan heb je met een zelf getekende etsplaat, de gietdelen van Philotrain en wat algemene onderdelen van Moog en Schnellenkamp, een mooie uitgangspositie. Hieronder de specifieke Philotrain onderdelen, de nummers op de foto's zijn de bestelnummers van Philotain.

alle foto's afkomstig van Philotrain Voor wie niet gaat bouwen, er staan er nog twee te koop bij Philotrain.

Proefje III

Een kleine stau bij Moog, maar nu zijn de twee etsjes in huis. Net op tijd voor de 2e groepswedstrijd EK. En dan het eerste etsje maar gelijk beet gepakt. 0,5mm draad rond de deur gesoldeerd en onder het raam. 0,7 mm draad voor de handgreep. En dan een laagje grondverf en een lichtbruin kleurtje. Ziet er leuk uit, maar toch nog wat vlak. Misschien het messing wat dikker, zodat de dikte van de raamstijlen wat beter overkomen? -------------------------------------------------------------------------------------

Vouw ook eens een goederenwagentje

Heb ik al tijden in mijn hoofd: een eenvoudig open goederenwagentje dat je makkelijk kunt bouwen, nagenoeg in elkaar kunt vouwen. Zoiets heb ik bij de bekende modelbouwer C te haarlem weleens gezien; het was een Engels 2-planks karretje( met witmetalen buffers) om het betaalbaar te houden. In de H0 reeks modellen van MK modelbouwstudio zijn ook aardig wat kits te vinden die zelf te lijmen zijn. Als voorbeeld heb ik een vroege zandwagen genomen uit de HSM tijd die later ook dienst heeft gedaan bij de NS. De zandwagen heeft een radstand van 4 meter en een relatief hoge opbouw van 64 cm hoog, en zowel de kopschotten als ook de zijschotten zijn neerklapbaar.
Voor het model ben ik uit gegaan van een apart te bouwen bak en onderstel. In 1896 bestelde de HSM een serie van ..stuks 20tons zandwagens. de nummers .... Werden gebouwd door Werkspoor in Utrecht en in 1887 geleverd. De wagen hadden een radstand van 4m en alle opstaande wandjes konden worden neergeklapt. Toen de wagen bij de NS werd ingelijfd kreeg het nummer NS http://www.hetutrechtsarchief.nl/collectie/beeldmateriaal/fotografische_documenten/1950-1960/167531 Uit de serie is NS 82185 hier te zien op foto, inmiddels zijn de openbalanzen vervangen door geperste scheenplaten en de aslagers vervangen door W1 aspotten. Ook zijn er stangenbuffers gemonteerd. Op de foto is ook te zien dat Er al verschillende reparatieplanken zijn aangebracht

Rondje spuiten, deel III

Redelijk weer dus met de CHO en de Frico kar naar buiten. Die laatste is nog niet helemaal af, maar een laagje primer kan er alvast op. Uiteindelijk komen na de primer altijd wel een paar puntjes naar voren die nog wat extra aandacht behoeven. Gebruikte primers Alabastine spuitplamuur wit & grijs .

Frico II

Tijd om weer eens te berichten over de voortgang van deze wagen. De wagenbak zit inmiddels in elkaar en voorzien van de bekende Evergreen Uprofieltjes met klinknagelstrips van Jurgen Moog. Op de hoeken zijn geëtste hoekprofielen( ook van Moog) aangebracht met wat secondelijm. Een wat lastiger karweitje is het dak. Hiervoor heb ik een plaatje aluminium gebruikt en deze zo goed mogelijk gerold (met de deegrol/theedoeken methode) in het gewenste profiel. Het makkelijkste is om het dak dan iets ronder te walsen als nodig, bij het lijmen( bak op z'n kop) kun je met wat gewicht het dak mooi aandrukken, zonder dat de zijranden "open" kunnen gaan staan.Volgende stap is het aanbrengen van de dakventilatoren. Ik gebruik hiervoor dezelfde ventilatoren als PaulDG. Belangrijk is om goed naar de mooie foto uit het Utrechts Archief te blijven kijken, en niet al teveel naar het tekeningetje uit het materieelboek. Voor het overige is het stug blijven door bouwen met messingdraad voor de greepjes, deurvergrendeling enz. De wagen is op spuiten van de opbouw klaar, echter was de voorraad messing strips voor op de hoeken op. Wordt vervolgd hier vind je de foto uit het utrechtsarchief en in Railmagazine 278 (oktober 2010) staat een uitgebreid artikel over de verschillende Frico wagens

Van Pola Maxi G10 naar NS CHO(K,W,)

Pola /Maxi bracht in de jaren '70/'80 een model van de duitse G10. Inmiddels heeft Lenz deze wagen, veel mooier overigens ook in het assortiment. Van deze wagens zijn eenvoudig nederladse modellen te maken; een "oorlogsbuitwagen" of een originele los gestort graan wagen. In 1922 is er door de Fa. Cristoph & Unmack een serie wagens geleverd voor het vervoer van los gestort graan welke onder de nummers CHDG 10101 - 10175 in dienst zijn gekomen. Van deze wagens komen de hoofdafmetingen voor 95% met de G10 overeen. Alleen moet dan in de zijwanden aan de linkerzijde een vulluik gemaakt worden. En de versterkingsstrips zullen verwijderd moeten worden. Er is van deze wagen een foto in het Utrechts Archief te vinden (163215). Hierbij een verslagje van mijn G10 projectie, een oorlogsbuitwagen op basis van de Pola/Maxi. Ik had een "half" afgemaakt project overgenomen: naast de standaard wagen zaten er ook metalenn wielen met lagerbusjes en verende buffers bij. De G10 is simpel te vernederlandsen. Er hoeven GEEN andere aspotten onder. Wel heeft de N.S. heeft later wagens gewijzigd met andere roosters en verstijvingsstrips. In een oude Rail Hobby (No. 5/6 uit 1984) staat een artikeltje over deze wagen met enige foto,s. de Nederlandse Lettercombinaties. CH = gesloten goederenwagen O = Oorlogsbuit K = Kunze Knorr rem W= Westinghouse rem P = verstelbare Personen/Goederentreinrem L.O.B. : 9.3 Mtr = zonder remmershuis 9,6 Mtr = met remmershuis De rare stelbalken heb ik met de dremel verwezen naar de prullebak. Ook de bovenplaat heb ik dunner gemaakt, zodat de nieuwe stelbalken van 4,8mm passen. Dit komt ten goede aan de te korte U-profielen van de opbouw, want die vervangen vond ik te veel werk.

bron: http://www.bahnbilder.de/bilder/osnabruecker-dampflokfreunde-71624.jpg

bijna originele Pola Maxi uitvoering Bij de Deutsche Reichsbahn is men eind dertiger jaren begonnen met het versterken van de goederenwagens, om ze geschikt te maken voor hogere snelheden en andere remvertraging door de nieuw aangebrachte luchtdrukremmen voor goederentreinen. Hierbij werden de kopwandprofielen een halve slag gedraaid ( bij de Lenz G10 goed te zien door de gaatjes waar vroeger de bouten zaten), en op de zijwand werden diagonale profielen aangebracht. De U-profielen zijn "scherp" gevijld en de meegegoten grepen zijn verwijderd. Daarnaast heb ik nog 8 euro geinvesteert in een Jurgen Moog 'Abdeckbleche Pola G10'set en een set 'Laschen für Innenbefestigung' Bij de Deutsche Reichsbahn is men eind dertiger jaren begonnen met het versterken van de goederenwagens, om ze geschikt te maken voor hogere snelheden en andere remvertraging door de nieuw aangebrachte luchtdrukremmen voor goederentreinen. Hierbij werden de kopwandprofielen een halve slag gedraaid ( bij de Lenz G10 goed te zien door de gaatjes waar vroeger de bouten zaten), en op de zijwand werden diagonale profielen aangebracht. Bij de Pola heb ik de profielen op de kopwand weggesneden en gladgevijld. Van styreen nieuwe profielen op maat gemaakt en een hele rij gaatjes geboord. Ik heb ze iets groter geboord als gewenst, aangezien ik niet het risico wil lopen dat de gaatjes dichtlopen bij het spuiten.

Naast het "supersetje van Moog heb ik bij de schuifdeuren twee L profielen aangebracht, enkele "knotenblechen" en ogen op hoeken. Verder is de dikke rail boven de deur vervangen door een L profiel van styreen en natuurlijk nieuwe grepen op de hoeken uit messingdraad. De binnenkant heb ik voor het spuiten al op kleur gebracht, en bij het spuiten komt natuurlijk de ware aard naar boven: Tamiya German grey erop! Nu wachten op de zomer om de kar te kunnen spuiten.

Proefje II

Nog een proefje! Wie en wat?

Proefje

Ik teken er lustig op los om later wat meer te kunnen solderen. Met het bouwen in messing komen er meer modellen in beeld om te kunnen bouwen, in styreen krijg je zo iets niet voor elkaar. Maar met het tekenen voor een etsplaat kan er nog van alles mis gaan, van daar een proefje: Raden maar!

Backertje II

De volgende stap is het onderstel met de aandrijving. Proefpassing liet zien dat het frame iets te hoog was, de frameplaten kwamen een halve mm onder de bufferplaten uit. Een halve mm is niks maar ik wil dat er dan toch uit hebben. Dus weer de hele handel uit elkaar, vijlen en opnieuw solderen. En dan kijken of de tandwielen en stroomafname in praktijk zo uit komt als van te voren bedacht. De drijfstangen bestaan uit drie lagen nieuwzilver, en dat soldeerklusje was geen probleem. Ik heb gekozen om geen compensatie toe te passen, van wege de aandrijving. De motor drijft de ene as aan, en de drijfstangen moeten net als in het echt de tweede as aandrijven. Kleine wielen met een kleine krukpenafstand is lastig om mooi soepel rond te laten draaien. Voor de stroomafname had ik kogelcontacten van Schnellenkamp bedacht. Bij de oersik heb ik de stroomafname gemaakt met stipjes van fosforbrons(lastig)

Dan weer verder met de opbouw; sluitseinijzers zitten erop( bij HSM en NS versie zitten ze naar binnen geplaatst) en de trekogen op de bufferbalk. Op het dak een fluitje, pijpje en de schoorsteen. Die laatste heb ik gemaakt van twee in elkaar schuivende buisjes messing.

Het moeilijkste deel is de ketel met al zijn toeters en bellen. Uiteindelijk is het geen kit maar een etsplaatje, dus de losse zaken moeten zelf gefabriekt worden, aangezien de meeste gietdeeltje van de duitse markt te groot zijn voor dit locje. De rookkastdeur bestaat wel uit een aantal geëtste onderdeeltjes maar de dom is lastiger en bestaat, na lang vijlen uit een buisje met een messing ring met inleg. Volgende uitdaging bestaat uit de pomp.

Een Paassik 2012

Traditie getrouw, om de vijf jaar, met pasen een sik. Vijf jaar geleden alweer de oersik, nu de gewone sik! Een joekel is het in vergelijking met de oersik, maar desondanks is het een klein locje. Wel met heel veel details, en niet te vergeten in eindeloze hoeveelheden varianten. Dat komt omdat deze machines lang dienst deden, en in de loop van de tijd de veranderingen in de tijd hebben meegekregen. Voorals nog ben ik beetje bij beetje de verschillende varianten en uitvoeringen aan het ontleden via het beneluxspoor.net en nlmd. Korte samenvatting tot nu toe: Bouwserie 1: 201-212 Werkspoor 1934 Bouwserie 2: 213-253 Werkspoor 1935 Bouwserie 3: 254-280 Werkspoor 1936 Bouwserie 4: 281-306 Wpl Zwolle 1938 Bouwserie 5: 307-321 Werkspoor 1940 Bouwserie 6: 322-369 Werkspoor 1949-1951 Alle vooroorlogse sikken zijn gebouwd met de automatische koppelingen, van de naoorlogse ben ik niet zeker, op de fabrieksfoto van de 362 staan ze niet. De motorluiken waren van de loks 201- tot 259 drie stuks lage deuren, welke naar boven schanierden. Vanaf lok 259 waren de twee motorluiken groter en schanierden aan de buitenzijde. bij de drie deuren was het ronde werkspoor logo boven de middelste deur aangebracht. Deze originele huiven zijn bij revisie's aangepast aan het latere ontwerp.  Volgens de fabrieksfoto van de 284 is bij de zwolse locomotoren de motorhuif gedeeld, het motor en generator deel zijn los van elkaar te verwijderen. de handgrepen lopen ook niet meer door. Het rolgordijn is bij alle locomotoren aangebracht, en rond 1951 vervangen door de jalouzie. De eerste zandkisten zijn rond 1940 verschenen. De locomotoren van de eerste bouwserie hebben vierkante gaten in het frame, de later geleverde ronde (er zitten ook nog 4 stuks tussen met half rond/half vierkante gaten, maar ik weet zo niet welke nummers). De eerste serie hadden ook een vierkante luchtinlaat voor de generator, welke vanaf de tweede serie rond werd. vanaf bouwserie 4 komen deze luchtinlaten niet meer voor, bij de andere lokken zijn deze ook komen te vervallen. De kenmerkende fluit is ook pas in de jaren 40 aangebracht, daarvoor hadden ze een thyphoon op het dak of aan de linker zijde van het mcn huis. Als voorbeeld bij de hand heb ik NS 232 welke bij het Seinwezen in Haarlem staat, en de Goes-Borsele Sik NS 264. Ik ga proberen in messing een tikje te maken, vooroorlogs model, dus met een rolgordijn, zonder zandkasten en het liefst een tyfoon op het dak. Ik begin met een kap en een ready to run onderstel van Rivarossi. Eventueel later bouw ik nog een nieuwe aandrijving, mocht de kap goed gelukt zijn. Tot zover

Alfa Romeo Alfetta GTV

Een drietal modellen van Minichamps van de Alfa Romeo Alfetta GTV heb ik destijds niet kunnen weerstaan. In schaal 0 zeer betaalbaar en oude liefde roest niet, en deze zeker niet. De 1:1 exemplaren kunnen daar wel last van hebben. Overbodig te melden dat deze natuurlijk volstrekt buiten mijn thema en tijdperk vallen. Maar leuk zijn ze wel. De bovenste is het eerste Alfetta model uit 1974 en Alfetta GT genoemd met een 1,8 motor. De GTV kwam binnen twee jaar met een iets grotere 2,0l motor. Die overigens de achterwielen aandrijft via de versnellingsbak die zich ook bij de achteras bevind. Vanaf 1980 is het model geupgrade met kunststofbumpers en een 2,5l 6 cilinder.

Backertje I

En dan moet ik er toch aan gaan geloven, solderen! Dit doe ik met een soldeerbrandertje van proxon, soldeervet( purine) en 145 graden soldeer. En dan gelijk in het diepe want geduld voor proefstukjes en probeersels heb ik niet. Hieronder de eerste foto's.